Ο συγχρονισμός των ρολογιών μεταξύ διαφόρων δικτυακών συσκευών παρέχει διάφορα διαχειριστικά οφέλη. Τα σημαντικότερα από αυτά είναι η δυνατότητα χρονικής συσχέτισης των γεγονότων που καταγράφονται από διαφορετικές δικτυακές συσκευές (log files, syslog, snmp traps) και η αυτόματη ρύθμιση του ρολογιού τερματικών συσκευών με κεντρικό ρολόι, το οποίο συνήθως είναι συγχρονισμένο στην τοπική ώρα.
Το Πρωτόκολλο Δικτυακού Χρόνου (Network Time Protocol – NTP) είναι ένα πρωτόκολλο το οποίο χρησιμοποιείται για να τον συγχρονισμό της ώρας ενός υπολογιστή, εξυπηρετητή, δρομολογητή ή γενικότερα μίας δικτυακής συσκευής με μία πηγή ώρας που λειτουργεί ως σημείο αναφοράς. Μέσω του NTP επιτυγχάνεται συγχρονισμός ονομαστικής ακρίβειας της τάξης του χιλιοστού του δευτερολέπτου σε τοπικά δίκτυα (LAN) όπως αυτό της πολυτεχνειούπολης του ΕΜΠ, και της τάξης του χιλιοστού του δευτερολέπτου για δίκτυα μεγάλης εμβέλειας (WAN). Μία τυπική NTP διαμόρφωση χρησιμοποιεί πολλαπλούς εφεδρικούς εξυπηρετητές και διάφορες διαδρομές δικτύου, με σκοπό να πετύχει υψηλή ακρίβεια και αξιοπιστία. Μερικές παραμετροποιήσεις περιέχουν ταυτοποίηση με κρυπτογραφία για αποφυγή ατυχημάτων ή μοχθηρών επιθέσεων.
Ένας NTP εξυπηρετητής συγχρονίζει τα ρολόγια των συσκευών που συνδέονται σε αυτόν μέσω του πρωτοκόλλου NTP. Με τον τρόπο αυτό οι δικτυακές αυτές συσκευές έχουν κοινό χρονικό σημείο αναφοράς. Όμως σε πολλές περιπτώσεις και το ρολόι του εξυπηρετητή του ίδιου συγχρονίζεται με άλλο ρολόι αναφοράς. Συνήθως, οι NTP εξυπηρετητές συγχρονίζονται τελικά αναδρομικά με το UTC (Universal Time Coordinate). Αυτό επιτυγχάνεται ως εξής:
- Ατομικά ρολόγια δίνουν πληροφορία χρόνου από φυσικές πηγές χρόνου (π.χ Καισίου). Αυτά τα ρολόγια θεωρούνται Stratum 0.
- Κύριοι πρωτεύοντες (Primary Stratum 1) εξυπηρετητές συγχρονίζουν σε εθνικά πρότυπα χρόνου (UTC, EET κλπ) με Stratum 0 εξυπηρετητές με χρήση ραδιοφωνικών κυμάτων, δορυφόρων και ατομικών ρολογιών.
- NTP εξυπηρετητές λαμβάνουν ώρα από άλλους NTP εξυπηρετητές, δημιουργώντας έτσι ένα ιεραρχικό μοντέλο παροχής χρονισμού. Οι εξυπηρετητές αυτοί ονομάζονται stratum 2, stratum 3 κλπ ανάλογα με την απόστασή τους από τους stratum 1 εξυπηρετητές.
Η αξιοπιστία της λειτουργίας παρέχεται από την ύπαρξη του ιεραρχικού σχήματος, την πιθανή ύπαρξη εναλλακτικών πηγών χρονισμού και την ύπαρξη πολλαπλών διαδρομών προς αυτές.